Przejdź do głównej treści

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Pomiń baner

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

PANEL 4: Przekłady Shakespeare’a: zasoby, sposoby, próby systematyzacji

Prowadząca: dr hab.,  prof. UW Anna Cetera-Włodarczyk (Uniwersytet Warszawski)

 

Boleśnie zapomnianym dziełem polskiej szekspirologii –tak ilościowo, jak jakościowo przecież niebagatelnej – jest historia tłumaczeń, ich „zasoby i sposoby”, słowem nasz kulturowy stan posiadania w zakresie szekspirowskiego przekładu.

Andrzej Żurowski(2009)

 

W tych oto słowach, Andrzej Żurowski(1944–2013), niestrudzony kronikarz polskiej recepcji Shakespeare’a w teatrze, wskazywał na – jakże widoczny z jego pola badawczego – naukowy nieużytek. Ostatnia dekada przyniosła jednak znaczącą zmianę, której wyrazem są stosunkowo liczne publikacje studiów przypadku i analiz porównawczych, jak również badania o charakterze syntezy, inspirowane metodologiami z kręgu przekładoznawstwa. Utworzenie odrębnej sesji poświęconej przekładom Shakespeare’a to zachęta do pogłębionej refleksji nad tym, w jakim stopniu korpus kilkuset polskich przekładów Shakespeare’a jest i może być materiałem ilustracyjnym dla przekładoznawców, jak również nad relacją odwrotną, a więc w jakim stopniu dynamiczny rozwój przekładoznawstwa wpłynął na opis i wartościowania polskich tłumaczeń Shakespeare’a. Uczestników sesji zapraszamy do podjęcia refleksji w następujących obszarach tematycznych:

-historia polskich przekładów Shakespeare’a,

-polscy tłumacze Shakespeare’a,

-wpływ konwencji teatralnych i literackich na przekłady Shakespeare’a,

-przekładyShakespeare’a w polskiej świadomości literackiej (kanoniczność, redakcja i krytyka przekładu),

-tłumaczenia Shakespeare’a jako serie przekładowe, retranslacje, tradaptacje i przewłaszczenia kulturowe,

-strategie i techniki przekładu dzieł Shakespeare’a,

-przekłady Shakespeare’ajako obszar manipulacji i presji ideologicznej,

-przekłady Shakespeare’a jako pole eksperymentu językowego,

-przekłady Shakespeare’a a twórczość własna tłumaczy,

-digitalizacja przekładów Shakespeare’a i badania korpusowe,

-przekłady Shakespeare’a a teorie przekładu,

-specyfika przekładu dramatu, propozycje i przykłady ujęć metodologicznych,

-polskie przekłady Shakespeare’a na tle trendów europejskich.

 

Czekamy na zgłoszenia pojedynczych referatów do panelu przez system [szczegóły w zakładce “Rejestracja”] do dnia 30.04.2020.